De leden van de Zutphense
Klik op een van onze leden om naar zijn/haar foto’s te gaan.
De leden van de Zutphense
Klik op een van onze leden om naar zijn/haar foto’s te gaan.
Klik op een van onze leden om naar zijn/haar foto’s te gaan.
Klik op een van onze leden om naar zijn/haar foto’s te gaan.
Voor Janneke is het een uitdaging om de ervaring van een waarneming precies vast te leggen met haar camera. Een voortdurend leerproces: oog, hart en techniek op één lijn.
Begonnen met fotograferen in de jaren zeventig, zwart/wit, zelf ontwikkelen en afdrukken. Vanaf 1981 verdween het fotograferen voor lange tijd naar de achtergrond. In 1998 de hobby opnieuw met veel passie opgepakt, nu digitaal. Haar voorkeur gaat momenteel uit naar het fotograferen van landschappen, mensen in hun omgeving en portretten.
Als professioneel decorontwerper en beeldend kunstenaar heeft Anne-Mari altijd de fotografie toegepast voor haar decors of kunstprojecten. Zoals bij het decorontwerp vind zij het ook belangrijk om in de fotografie niet alleen te denken vanuit de technische mogelijkheden of de esthetische overwegingen, maar dat juist een artistieke invalshoek een toegevoegde waarde kan geven aan een beeld. In de fotografie kiest zij steeds vaker bewust of onbewust thema’s waarin de ruimtelijke belevingen niet van toepassing zijn. De toekomst als fotograaf ligt in het realiseren van authentieke ideeën en beelden.
Frank richt zich op het portret en het figuur. Hij is daarbij met name geboeid door de tegenstelling tussen mooi en echt, tussen geposeerd en natuurlijk. Zijn inspiratie is het klassieke portret van begin 1900, vorm gegeven met de moderne techniek. Zijn figuurstudies gaan over de lijnen, de vormen en structuren van het lichaam. Op locatie wordt dit met vormen en/of structuren in bijvoorbeeld de natuur en vervallen gebouwen. Hij beperkt zich tot het minimale, waardoor niets van het eigenlijke onderwerp kan afleiden. Het menselijk lichaam als een kunstwerk. De basis is hierbij veelal het zwart/wit beeld.
Frank richt zich op het portret en het figuur. Hij is daarbij met name geboeid door de tegenstelling tussen mooi en echt, tussen geposeerd en natuurlijk. Zijn inspiratie is het klassieke portret van begin 1900, vorm gegeven met de moderne techniek. Zijn figuurstudies gaan over de lijnen, de vormen en structuren van het lichaam. Op locatie wordt dit met vormen en/of structuren in bijvoorbeeld de natuur en vervallen gebouwen. Hij beperkt zich tot het minimale, waardoor niets van het eigenlijke onderwerp kan afleiden. Het menselijk lichaam als een kunstwerk. De basis is hierbij veelal het zwart/wit beeld.
Fotograferen voor Cees is spelen met beelden. Al geruime tijd hanteert hij de fotocamera zonder deze in een bepaalde richting te laten kijken. De laatste jaren komt daar verandering in. De fotografie wordt een middel om sferen weer te geven. Spelen met licht en vormen waar mensen soms in voorkomen. De uitdaging om datgene weer te geven wat zich in je hoofd afspeelt. Maar ook het zoeken naar de ultieme vorm van schoonheid van het beeld.
Monika fotografeert op dit moment (nog) niet in een bepaalde richting. Er zijn veel dingen die ze leuk vindt om te fotograferen. Ze is dan ook te vinden in de natuur, op de kop in de tuin om macro opnames te maken of gewoon ergens op straat. Daarnaast vindt ze het geweldig om zich in het avontuur van de urbex te storten en is dan ook van plan om deze tak van fotografie op korte termijn meer te gaan doen. Voor haar is er nog genoeg in de fotografie te leren.
Sandra volgde een jaar de foto-opleiding bij Statief in Utrecht om beter de mogelijkheden van haar camera te leren. Photoshop gebruikt ze hooguit voor kleine correcties in kleuren en helderheid.
Schoonheid en sfeer van het beeld staan voorop voor Sandra. Ze zoekt dat onder andere in details, vervreemdende beelden, schaduwen of spiegelingen; op straat, in de natuur of in een stilleven. Het lijnenspel, licht en structuren moeten een spannend beeld creëren dat verwondering oplevert. Juist in het creëren van soms onherkenbare beelden ligt haar kracht.
De passie voor natuur heeft Michel al van kinds af aan. De afgelopen 10 jaar kwam daar de passie voor fotografie bij. Landschapsfotografie geeft hem rust en mooie contacten. Hij is leergierig en kijkt af en toe ook naar het industriële. Het buiten zijn en de verwondering voor landschappen en natuur vinden zijn weg in de foto’s die hij maakt zonder de echtheid van het beeld te veranderen. Deze echtheid van wat hij tegenkomt is voor hem belangrijk. De toevallige ontmoetingen en gesprekken werken door in de beelden die hij maakt.
Bert is in 2011 gestart met fotografie en zijn foto’s worden veelal gekenmerkt door sobere sfeervolle composities, eenvoud, verstilling en van realisme tot abstractie. De laatste tijd richt hij zich op straatfotografie en ziet het ook als een ontdekkingsreis met een ongewis resultaat. Door het hele proces te beheersen: het maken van de foto, het bewerken van de foto en het printen van de foto wordt veel voldoening verkregen.
Eén van de onderwerpen die Jim graag fotografeert is mensen. Maar dan vooral mensen in een wat ongewone omgeving of situatie. Vooral als hij op reis is, krijgt hij inspiratie en bieden de mogelijkheden zich aan hem aan. Met zijn foto’s hoopt hij te laten zien dat mensen overal hetzelfde zijn. Als dat lukt en als er dan ook nog sprake is van wat milde humor of verbazing bij de kijker, is hij tevreden met het resultaat.
Mylène fotografeert vanuit Verwondering. Mensen, die zich ieder op een eigen manier manifesteren in hun leef- en werkomgeving. Gebouwen, in belijning, vormgeving en detail gecombineerd met de gebruiksfunctie. De natuur waarin alles wat leeft ook een eigen plek en uiting heeft. Levensstijl en kunst. Als een rode draad is het allemaal met elkaar verweven. Zij wil verder kijken en een persoonlijk beeldverslag maken, dat de moeite waard is! Na afronding van de fotovakschool is zij sinds 2009 als zelfstandig fotografe actief.
Telefoon +31 55 355 81 72 / Mobiel +31 652 23 31 10
John fotografeert sinds de jaren 80. In de eerste jaren weerspiegelingen, landschappen en architectuur, maar allengs ook onderwerpen die hij samenvoegt tot een nieuwe compositie. Het artistiek fotograferen heeft hij in een fotoclub in Heerlen geleerd. Altijd op zoek naar onderwerpen die hij kan samenvoegen tot een nieuw beeld, de ene keer spooky, de andere keer als ideaal landschap. Na een korte onderbreking wil hij opnieuw inspireren en geïnspireerd worden door zijn lidmaatschap. Geconstrueerde beelden, architectuur en re-enactors op historische festijnen staan bij hem centraal.
Shantan Kumarasamy is een professionele fotograaf van portretten, lifestyle en fine-art. Hij begon zijn fotografische carrière in Duitsland in zijn eigen studio en galerie, waar hij zijn klanten gedurende tien jaar bediende. Zijn werk staat bekend om zijn eenvoud en authenticiteit.
Anneke fotografeert haar omgeving zoals deze is. Met name op momenten dat de natuur van zich laat spreken en wonderlijke patronen schept. Vooral water in al haar verschijningsvormen is voor haar een bron van inspiratie. Water in beweging verstilt door de vrieskou of door lange sluitertijden, of vormt zich als ijs om een groen sprietje gras. In de nabewerking zorgt zij voor een extra laag in de foto, zodat de beschouwer niet meteen weet wat er te zien is.
Gert Jan kreeg belangstelling voor de fotografie in de jaren zeventig toen hij in Amsterdam woonde, hij maakte daar foto’s van zijn stad, zijn gezin en zijn vrienden, alles in zwart/wit en natuurlijk licht. De sfeer in zijn recente foto’s wordt bepaald door de monochrome en ingetogen kleuren. De landschappen hebben naast ruimtelijkheid ook veel structuur, het is een soort kenmerk van zijn kijken geworden.
Vrouwen. René mag graag naar anders soortige fotografie kijken, maar wordt over het algemeen wel het meest geïnspireerd door foto’s waar vrouwen op staan. Hij fotografeert vrouwen als beeldende vorm, minimalistischer ook, meer naar de essentie. Symmetrie is een grote rol gaan spelen, mede door het kader van het vierkante formaat. Daar waar hij voorheen alles in zwart-wit fotografeerde, is het de laatste jaren alleen maar kleur. Sfeer is daarbij een bepalende factor in de beelden geworden.
Dirk fotografeert sinds 1968. Eerst 5 jaar zwart/wit, daarna 15 jaar in kleur via negatieffilm. En sindsdien hoofdzakelijk zwart/wit, het meest via rolfilm. In kleur fotografeert hij tegenwoordig digitaal. Naast diverse andere onderwerpen fotografeert hij mensen die hun ‘ding doen‘. Zo behaalde hij in 1999 het Predikaat ‘Bondsmeester‘ met documentaire foto’s van 2 mannen die hun boerderijtje nog net zo lieten draaien als in 1945. Het liefst richt hij zijn camera op het landschap met mooie luchten. Daarvoor gaat hij graag naar polders en rivieren.
Paul fotografeert al bijna zijn hele leven maar geeft er de laatste paar jaar een serieuzere draai aan. Zijn interesses liggen voornamelijk bij de mens, maar ook de techniek van het fotograferen spreekt hem zeer aan. Hij kan helemaal opgaan in licht en lichtval en daar eindeloos mee experimenteren. Hij gaat met regelmaat op expeditie, niet alleen in de omgeving, maar ook tijdens vakanties kan hij zich uitleven. Waar Paul gaat, gaat over het algemeen zijn camera met als doelstelling verdieping en verbreding van zijn fotografische kennis.
Martin is zich de laatste jaren steeds verder gaan ontwikkelen in de fotografie. Fotografie is voor hem de ontmoeting met en het vastleggen van beelden die hem intrigeren. Omdat zoveel onderwerpen zijn aandacht hebben laat hij zich niet beperken tot een bepaalde richting. Het spel en de vreugde om de schoonheid in al zijn vormen en hoedanigheden vast te leggen zijn voor hem het meest belangrijk. Blij wordt hij als hij in een foto de poëzie van het moment weet te treffen.
Jos fotografeert graag mensen op straat en in hun eigen omgeving. Zij vindt het belangrijk dat in het beeld als het ware iets gebeurt. Ook stemming en sfeer laat zij graag meespelen. Analoog deed zij bijna alles in zwart/wit. Nu zij digitaal fotografeert komt er steeds meer in kleur. Maar zij houdt ook nog van zwart/wit.
Pierre heeft in de loop der jaren een passie voor fotograferen ontwikkeld. De wereld om hem heen is een blijvende inspiratiebron. Als generalist breed geïnteresseerd, fotografeert hij architectuur, mensen en landschappen. Reportages, straattaferelen, portretten en (stads)landschappen zijn onder andere het resultaat. Verhalende en geënsceneerde fotografie is waar hij nu veel mee bezig is. Hij speelt zelf de acteur in zijn selfie-verhalen, waarbij veelvuldig zijn virtuele broer optreedt. ‘Schrijfkunsten met licht’ is zijn motto!
Toen Angêl haar eerste spiegelreflexcamera kocht in 1990 ontdekte ze pas haar ware passie. Na veel andere creatieve cursussen viel hier alles samen: kleuren, vormen, lijnen, structuren, compositie, licht en vooral de spanning van het moment. Het gaat haar niet om de techniek, maar om de creativiteit. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden. Onderwerpen zijn divers: architectuur, mensen en natuur. Ze wil veel leren en zich verder ontwikkelen. Ze geeft zelf ook cursussen digitale fotografie.
Mensen hebben altijd wat te vertellen, ook al zeggen ze niets. Hun uitstraling, gecombineerd met de omgeving, zorgt vaak voor een sfeervol beeld. Ook verlaten fabriekspanden, huizen en terreinen die de sporen laten zien van verdwenen activiteiten zijn een mooi onderwerp. Het liefst maakt Peter zijn foto’s dan ook buiten, zo min mogelijk geposeerd, het moet spontaan ontstaan. Een meer of mindere bewerking van de foto’s mag best, als het maar de zeggingskracht verhoogt.
Het gewone op een bijzondere manier fotografisch presenteren, dat is de uitdaging waar Hans voldoening in vindt. Zoeken naar lijnen, interessante vormen en perspectieven. Hij doet dit bij voorkeur in stedelijke en industriële landschappen. Kleur gebruikt hij op een bescheiden manier en werkt ook graag in zwart wit. Hans fotografeert al vanaf zijn jeugd maar met de komst van de digitale camera is hij het intensiever gaan doen en ziet fotobewerking als de finish in touch van de foto.
Rudi fotografeert vrijwel alleen nog maar mensen. Concentratie op deze ene vorm van fotografie geeft rust en focus. Er wordt zo weinig mogelijk ingegrepen in de situatie, het gaat om het leven zoals het is. Zijn favoriete jachtterrein is de straat; onopvallend rondstruinen, ondertussen scherp observeren en wachtend op dat ene moment dat alles samenkomt. Fotograferen gebeurt op intuïtie, losjes en zonder teveel na te denken. Cruciaal is de selectie achteraf, op zoek naar het beeld dat werkt.
In zijn foto’s wil Hugo iets laten zien van de mens in zijn omgeving. Wat doet de mens in zijn omgeving? Hoe voelt hij zich? Door middel van korte series wil hij zijn visie op bepaalde thema’s onderzoeken en zichtbaar maken. |
Rie fotografeert sinds 2007 en is gaan fotograferen na het overlijden van haar man. Hij is haar grote voorbeeld geweest. Hij was meer dan 40 jaar lid van de Zutphense. Haar voorkeur in de fotografie gaat uit naar stillevens en landschappen.
Jan heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld tot natuurfotograaf. Zijn ervaring is verkregen door zelfstudie en door het volgen van workshops bij gerenommeerde fotografen. Met fotografische middelen tracht hij sfeer en emoties over te brengen en wil hij laten zien hoe mooi onze aarde is. Daarin ligt de boodschap opgesloten dat wij er zuinig mee om moeten gaan. Hij onderneemt reizen in binnen- en buitenland en trotseert vaak moeilijke omstandigheden om tot bijzondere beelden te komen. De kracht van zijn fotografie ligt onder andere in de beperking van kleur. Intensief kijken opent een nieuwe wereld. Hetgeen men ziet kan men eenvoudig vertellen, maar ook door een gedicht of een fotografische opname mededelen.